Het rapport is een strategisch plan van en voor schoolleiders, dat loopt tot 2025. Met de toekomstagenda willen schoolleiders de ontwikkeling en professionalisering van hun beroep verder aanjagen en verdiepen. Ze beschrijven in het rapport drie actielijnen: optimale handelingsruimte, toerusting en profilering van de schoolleider en integratie en ontschotting.
Over de ontschotting schrijft een schoolleider: ‘De maatschappelijke opdracht van mijn school wordt steeds breder. Daarom werk ik steeds vaker en intensiever samen met de kinderopvang, jeugdzorg en andere partners in de lokale omgeving. Bij sommige van mijn collega’s is al sprake van integratie van deze kindvoorzieningen, bijvoorbeeld in een ikc. Dit zie ik als een dominante ontwikkeling op weg naar de school van de toekomst. Als schoolleider wil ik ook hier mijn ruimte pakken, ruimte geven, partners betrekken en zo investeren in de bredere ontwikkeling van het kind.’
‘Het belang is het kind, niet onderwijs en kinderopvang’, zegt Lambert van der Ven, directeur van basisschool De Palster in Uden. Hij is directeur van een kindcentrum in ontwikkeling en voelt zich een casemanager in de wijk. Hij ziet het als zijn taak om naar buiten te kijken, naar de wijk, naar zorg, cultuur en bedrijfsleven. ‘Het gaat er niet alleen om dat ik zorg voor de school, maar dat ik ervoor zorg dat een kind zich zo optimaal mogelijk ontwikkelt. En daar moet ik de hele context van dat kind bij betrekken.’
Door de steeds verdergaande integratie en samenwerking van onderwijs, kinderopvang, jeugdzorg en andere lokale partners op lokaal niveau, moet er ook landelijk iets gebeuren. Er moet één ministerie voor het kind komen, vinden de schoolleiders. De nu verschillende ministeries voor onderwijs, zorg en kinderopvang wekken de indruk dat het gaat om verschillende belangen, terwijl het kind centraal dient te staan.
