Een iets kleinere groep (45 procent) denkt dat er niet veel verschil is met vroeger: iedere generatie heeft zo zijn uitdagingen. Over één ding is bijna iedereen het eens: het is er voor ouders in elk geval niet makkelijker op geworden.
Hoge eisen
Verschillende ouders merken op dat er tegenwoordig veel meer kennis is over opvoeden, wat zowel als een zegen als een vloek wordt gezien. Iedereen wil het graag goed doen, en ouders stellen hoge eisen aan de opvoeding van hun kinderen, maar vaak zien ze door de hoeveelheid informatie door de bomen het bos niet meer.
Door alle uiteenlopende theorieën over opvoeden die de ronde doen, krijgen ouders ook sneller met kritiek te maken, ervaren sommigen.
Meningen van anderen
De meeste ouders, zes op de tien (60 procent), storen zich ook weleens aan die ongevraagde meningen van anderen. Bovenaan dat lijstje staan (schoon)ouders, andere ouders in de omgeving, of onbekenden op straat.
Ouders van jongere kinderen ergeren zich vaker aan meningen van instanties: bijvoorbeeld het consultatiebureau (28 procent) of de school van de kinderen (18 procent).
Schermgebruik
Ook media en telefoons zijn voor ouders een doorn in het oog. Een meerderheid van de ouders (59 procent) vindt dat hun kroost te veel tijd doorbrengt achter een scherm. Onder ouders van tieners is dat bijna driekwart (72 procent).
Veel ouders vinden het lastig om die schermtijd voor hun kinderen in te perken. Ouders van tieners wijzen op het verslavende effect van social media, of maken zich zorgen over de negatieve effecten die dat bijvoorbeeld kan hebben op het zelfbeeld van hun kind. Voor ouders van jongere kinderen zijn schermen vaak juist een 'makkelijke oplossing'.
Individualistisch
Een ander nadelig gevolg daarvan is volgens ouders dat kinderen minder buiten komen, en minder in aanraking met anderen. Iets wat volgens sommigen past in een samenleving die ‘meer individualistisch’ is geworden, waardoor problemen bij het gezin blijven.
Ook ouders zelf kijken niet altijd naar anderen voor hulp: drie op tien (29 procent) vragen nooit om hulp of advies bij het opvoeden. Tweederde (68 procent) doet dat wel: het vaakst gaat het dan om zaken als emotionele ontwikkeling, gedragsproblemen, of het stellen van regels en grenzen.
