Een vader rekende het me voor: ‘Ze hebben een dagopening in Teams, dan nog drie instructielessen van een uur, daarna zelf oefeningen maken op de computer of iPad waarmee ze al gauw drie keer 45 minuten bezig zijn. Al met al zitten ze bijna continu achter een scherm!’
Een moeder werd zelfs boos: ‘Ik ontving net het rooster voor de komende week en ze heeft werkelijk de hele dag online les, met uitzondering van de pauzes (1x15 minuten en 1x30 minuten). Opgedeeld in verschillende blokken rekenen, taal, spelling, dmt-lezen (= drieminuten-toets), geschiedenis, enzovoort. Ik vind het persoonlijk echt te gek voor woorden en ben daarom benieuwd naar de mening van anderen. Ik vind het afschuwelijk dat ze onze kids bijna zes uren naar een tablet laten staren op een dag.’
Hogere druk
Ouders hadden in de eerste lockdown nog het gevoel dat het wel even kon, die extra schermtijd. Wat was het fijn dat scholen zo snel digitaal schakelden naar een nieuwe situatie. Maar nu lijkt de druk op kinderen en jongeren hoger te zijn dan de eerste keer. Doen we iets fout?
Dit was een voorproefje van de nieuwe column van Justine Pardoen (Bureau Jeugd en Media). De volledige bijdrage is te lezen in de nieuwe PiP, die je hier alvast kunt bestellen. Nummer 119 is binnenkort ook te lezen via Pedagogiekdigitaal.nl.
